Jestem za dobrym teatrem – każdy kto ma odwagę przeciwstawić się obecnej hucpie w polskim teatrze dostaje łatkę Pisowca, albo członka Ku Klux Klanu. Jest, jak jest: jestem za dobrym teatrem, a będąc takowym, natychmiast wprowadzam w oburzenie tych, którzy tworzą pseudo-teatr i...

Jezusa brak w Epifaniach? – Wydaje się, że młodzi twórcy zbyt powierzchownie potraktowali postać Jezusa na tegorocznym festiwalu Nowe Epifanie. Nie było spektaklu, który by poruszał, zostawiał z zachwytem lub mocno drażnił, stawiał trudne, niewygodne, ale głębokie pytania,...

Schulza odyseja w Gdyni – Znakomite przedstawienie na podstawie Brunona Schulza w Teatru Stajnia Pegaza w Teatrze Gdynia Główna. Z wielkim zaciekawieniem przyglądam się temu, co powstaje w Teatrze Gdynia Główna, bo jest to na pewno teatr nietuzinkowy. Tym razem postanowili wziąć...

Bogajewska rozczarowuje – „Płatonow” Antoniego Czechowa w reżyserii Małgorzaty Bogajewskiej w Teatrze Śląskim mocno rozczarowuje. Czasami, bardzo rzadko, Robert Talarczyk pozwala, aby w Teatrze Śląskim powstawały spektakle nietraktujące o Śląsku. Niestety, dobór barterowy...

Dzień dobry – Następny przepiękny wiersz Wojtka Hübnera, który od dłuższego czasu swoim piórem wzbogaca moją zakładkę z poezją na blogu. Wojtek, jak zwykle z ogromną delikatnością i wspaniałą stylistyką mówi o sprawach ludzkich, ciepłych, nostalgicznych, ale i tych...

Teatr barterowy – To zjawisko jest w branży znane od lat i polega na tym, że dyrektorzy teatrów reżyserują wymiennie w swoich teatrach. Kiedy dyrektor jakiegoś teatru jest słabym reżyserem, albo samozwańczym niby-reżyserem, którego nikt nie chciałby w tej roli zatrudnić,...

Nielubiani dyrektorzy – Dosyć wybiórczy artykuł o tym, jak źle działa nasza władza samorządowa, która często za nic ma dobro instytucji, którymi kieruje. Niesłusznie skupia się autor na Operze Krakowskiej i Zarządzie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego. W...

Kempy dobry teatr – Iwonie Kempie udało się stworzyć obraz udręki życia dowodząc, że tradycyjne środki ekspresji wciąż mogą być użyteczne w teatrze „To wiem na pewno” Andrew Bovella w reżyserii Iwony Kempy dowodzi, że tak zwany teatr środka może być fascynujący i...

Niech Talarczyk odda nam teatr! – O tym, że powstańcy śląscy i Ślązacy w ogóle walczyli o to, żeby Polska mowa nie zginęła, a Talarczyk nam ją zabiera. Takie indywidua, jak Robert Talarczyk, który zagarnia całą polską kulturę na Śląsku i spuszcza ją w szambo, robiąc z...

Dzisiaj to najważniejszy dzień – Nie powinniśmy się karmić złymi chwilami, które już minęły. Trzeba wyciągać wnioski i bogatszy o nie iść dalej. Nie zapominaj, że DZISIAJ jest najważniejszym dniem twojego życia.               Dzisiaj...

Kompleks Prometeusza – Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata ciemności, Coś tak rzadkiego, jak prawdziwa recenzja, a nie wypracowanko licealisty. Poczytajcie więc o kompleksie...

Raźniaka zły gust – Jak się okazuje, kiedy nie ma się talentu, nawet z najpiękniejszej opery można zrobić coś w guście pospolitego horroru. Że pan Rażniak (wybitny dyrektor Starego Teatru) słynie z nieudanych przedstawień, nie trzeba chyba nikomu przypominać. Teraz ta...

Strzępka rozwala teatr – Już swoim programem pani Monika Strzępka dała wyraz temu, że z Teatru Dramatycznego zostaną tylko same zgliszcza. Jej pierwsze działanie zdaje się tylko potwierdzać ten fakt, bo jak inaczej nazwać ten stan rzeczy, jakim był happening z procesją...

Ja dzwonię z wodociągów – Jerzy Fedorowicz opowiada przepyszną anegdotę o tym, do czego byli w stanie posunąć się aktorzy nie lubiąc kierownika produkcji w filmie.  Ktoś kiedyś powiedział, że kierownik produkcji to bardziej stan umysłu, niż zawód. Jestem skłonny z tym...

Orlando tonie w nadmiarze słów – Następna recenzja o kolejnej, kompletnie nieudanej premierze w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Kiedy odda się stery jednego z najważniejszych teatrów w Polsce dwóm całkowicie nieprzygotowanym i niekompetentnym osobom, to trudno się dziwić,...

Teatr prawdziwy Anny Wieczur – O znakomitej premierze “Amadeusza” w reżyserii Anny Wieczur w Teatrze Dramatycznym miasta Warszawy. Jak dobrze, że są jeszcze recenzenci, którzy potrafią docenić prawdziwy teatr, pozbawiony na siłę wciskanej ideologii, interwencyjności,...

Rychcika popsucie Edypa – Jak to tani koniunkturalizm Radosława Rychcika psuje spójność przekazu, a w efekcie całe przedstawienie w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu. Spektakle Radosława Rychcika są zazwyczaj dość tanie i żenująco proste, żeby nie powiedzieć prostackie w swojej...

Grotowski w Sztuce Intonacji – Świetna recenzja o znakomitym przedstawieniu Anny Wieczur w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Tadeusz Słobodzianek zdążył wypuścić kilka pierwszorzędnych spektakli przed tym zanim zabrano mu teatr w ustawionym konkursie pod nawiedzoną wojującym...