Share This
Galerie
Lewicy trudny rok w teatrze
Lewicy trudny rok w teatrze – O tym, jakie katastrofy zaserwowała nam Mafia Teatralna i o mechanizmach, którymi ona się rządzi. Niby ma rację pan Rafał Węgrzyniak, pisząc o teatrze lewicy, ale jest to trochę uleganie retoryce, którą ta formacja sama wprowadziła, albowiem ważniejsze od tego, jakie niesie ona polityczne treści, jest to, że serwuje widzom teatr dla nich nieznośny i nie do strawienia. Poza tym, jak sam pan Węgrzyniak stwierdza w Polsce ze świecą szukać jakiegoś teatru prawicowego, więc ja bym...
read moreUdręczony nudą
Udręczony nudą – O “Księgach Jakubowych” Olgi Tokarczuk w reżyserii Michała Zadary w Teatrze Narodowym w Warszawie. Że Michał Zadara, który niewątpliwie jest wyjątkowo inteligentnym człowiekiem, równocześnie jest jednym z najbardziej przecenianych reżyserów teatralnych w Polsce, wiadomo nie od dziś. Że zawsze miał problemy z wyczuciem czasu i jego przedstawienia zawsze wiały nudą, wiemy od zawsze. Tym razem następny recenzent wyszedł z jego spektaklu udręczony nudą wiejącą ze sceny. Dobrze jednak,...
read more„Punkt zero” razi banałem
„Punkt zero” razi banałem – Najnowszy spektakl Teatru Wybrzeże w Gdańsku, „Punkt zero” w reżyserii Adama Orzechowskiego razi banałem. Tajemnicą poliszynela w branży teatralnej jest to, że Adam Orzechowski to słabiuteńki reżyser i że dyrektoruje Teatrowi Wyrzeże tylko dzięki znakomitym układom w Urzędzie Miejskim i ogromnym poparciu Mafii Teatralnej znanej także, jako Spółdzielnia Teatralna. Serwuje on widzom trójmiasta niestrawny repertuar wierny tylko jednej jedynie słusznej estetyce, jak za czasów...
read moreAnna Seniuk, królowa teatru
Anna Seniuk, królowa teatru – O wybornym monodramie Anny Seniuk wyreżyserowanym przez Grzegorza Małeckiego w Teatrze Polonia. Jak to dobrze, że są jeszcze twórcy, jak Anna Seniuk i Grzegorz Małecki, którzy potrafią robić dobry, klasyczny teatr, bez udziwnień i manifestów politycznych, oparty na pierwszorzędnym aktorstwie i warsztacie reżyserskim! Anna Seniuk w swoim monodramie „Życie pani Pomsel” udowadnia, że jest królową teatru. Anna Seniuk, królowa...
read moreTeatr STU wznawia “Wesele”
Teatr STU wznawia “Wesele” – Dzięki Bogu, że Teatr STU wznawia “Wesele” Wyspiańskiego, bo w Krakowie nie ma na co chodzić do teatru. Krakowski Teatr STU dzielnie broni się przed Mafią Teatralną i jej estetyce, która oparta jest na kompletnym braku warsztatu reżyserskiego i która skutecznie odstręcza widzów od teatru. Ludowy, Słowak i Stary Teatr zostały przejęte przez Spółdzielnie Teatralną, znaną szerzej, jako Mafia Teatralna i wciskają widzom niechciane pseudo-spektakle, których nikt...
read morePożądanie seksualne
Pożądanie seksualne – Wyczerpanie fizyczne i emocjonalne, problemy osobiste, stres, niepewność i kłótnie mogą wpływać na pożądanie seksualne. Na Twoje pożądanie seksualne lub libido może wpływać wiele czynników: Pożądanie seksualne Czynniki, które ograniczają Twoje pożądanie seksualne Wyczerpanie fizyczne i emocjonalne, problemy osobiste, stres, niepewność i kłótnie to tylko niektóre z czynników, które mogą wpływać na pożądanie seksualne. Przyjrzyjmy...
read more„Art Of Living” jak keczup
„Art Of Living” jak keczup – Czasem tak bywa, że balonik napompowany ogromnymi oczekiwaniami wydaje z siebie jedynie smutne pierdnięcie. “To, że czekolada i keczup są dobre osobno nie sprawi, że razem stworzą zajebistą kanapkę.”, pisze o spektaklu „Art Of Living” w Narodowym Starym Teatrze, Kamil Pycia. „Art Of Living” jak keczup Art of Living „Art of Living” wg Georgesa Pereca, w reż. Katarzyny Kalwat, w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Pisze...
read morePożegnanie Żuka Opalskiego
Pożegnanie Żuka Opalskiego – Żuk Opalski upublicznił na Facebooku, że żegna się z Akademią Sztuk Teatralnych w Krakowie i napisał dlaczego to robi. Żuk Opalski pozwolił mi, żebym opublikował tu jego pożegnanie z AST w Krakowie. Wydaje mi się to ważne, nie tylko dlatego, żeby jego słowa dotarły do większej grupy odbiorców, ale także dlatego, że jego słowa, bardzo dyplomatycznie określające przyczynę tej decyzji, wpasowują się w to, o co walczę – o obronę dobrego teatru. Odejście Żuka to...
read more„Mój rok relaksu i odpoczynku”
„Mój rok relaksu i odpoczynku” – Najnowszy spektakl Teatru Dramatycznego w Warszawie „Mój rok relaksu i odpoczynku” nie porywa, wręcz męczy. Dobrze zagrane, sprawnie wyreżyserowane przedstawienie „Mój rok relaksu i odpoczynku” jednych zachwyci, innych znuży, ale do historii chyba nie przejdzie: „Mój rok relaksu i odpoczynku” Relaks, który nie jest relaksem tylko psychodelicznym snem – ucieczką „Mój rok relaksu i odpoczynku” Ottessy Moshfegh w reż....
read more„1989” jak disnejowska bajka
„1989” jak disnejowska bajka – Skupianie się wyłącznie na pozytywnym micie przypomina nieustanne pisanie polskiej historii heroicznej, która jest jak disnejowska bajka Bardzo ciekawie w kontekście polityczno-społecznym o musicalu “1989” pisze Jakub Knera: „1989” jak disnejowska bajka Pułapka pozytywnego mitu „1989” Marcina Napiórkowskiego, Katarzyny Szyngiery i Mirosława Wlekłego w reż. Katarzyny Szyngiery, koprodukcja Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego...
read more