Share This
Curriculum vitae
Preludium rozpaczy
Preludium rozpaczy – Jak można zrobić teatr na wysokim poziomie artystycznym, bez angażowania wielkiej maszynerii formalno-technicznej. Dla mnie nie ulega żadnej wątpliwości, że Adam Sajnuk to jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych obecnych czasów. Jego niezwykłość polega na tym, że nie poddaje się trendom narzucanym przez Mafię Teatralną i robi zawsze doskonały teatr skupiony na aktorze i oparty na najwyższej próbie umiejętności rzemieślniczych. Nie inaczej jest w “Matce i dziecku”,...
read more“Strefa interesów” i nieczysta gra
“Strefa interesów” i nieczysta gra – Polsko-brytyjsko-amerykańska koprodukcja zdobyła Oscara, ale czy wszystko wokół filmu odbywało się uczciwie? “Strefa interesów” otrzymała Oscara za najlepszy międzynarodowy film, ale wokół powstawania filmu pojawiły się pytania, czy przypadkiem treatment Feliksa Falka sprzed paru lat, który został odrzucony przez komisję ekspertów PISF, nie był inspiracją do powstanie “Strefy interesów”. Szczególnie, że jednym z ekspertów, którzy odrzucili...
read morePodejmowanie najtrudniejszych wyzwań scenicznych
Podejmowanie najtrudniejszych wyzwań scenicznych – Jak ważne w pracy nad sztuką jest skupienie i zaangażowanie zespołu aktorskiego. W trakcie prób nad “Miłością w Auschwitz”, entuzjazm aktorów dodaje mi sił i rozbudza moją kreatywność. Już dawno nie doświadczałem tak daleko idącej, wspólnej koncentracji w pracy i bijącego od zespołu stanu gotowości na podejmowanie najtrudniejszych nawet wyzwań scenicznych. Podejmowanie najtrudniejszych wyzwań...
read moreIgnorancja rodzi pewność siebie
Ignorancja rodzi pewność siebie – Paradoks psychologiczny polegający na tym, że niezrozumienie błędów prowadzi do wiary we własne prawa. Ten paradoks, zwany efektem Dunninga-Kruegera jest chyba istotą tego, że Polską ciągle odkąd pamiętam sterują patologiczni kłamcy i ludzie kompletnie pozbawieni jakichkolwiek kompetencji. To są Ludzie o niskich kwalifikacjach, którzy wyciągają błędne wnioski i podejmują błędne decyzje, ale nie są w stanie uświadomić sobie swoich błędów z powodu swoich niskich...
read moreTakiego teatru za chwilę być może nie będzie
Takiego teatru za chwilę być może nie będzie – Maria Seweryn boi się, że teatr klasyczny, tradycyjny, zniknie z mapy teatralnej. Obecnie jest moda na eksperymenty w teatrze, a mody mijają, i obawiam się, że za chwilę nikt nie będzie umiał robić teatru tradycyjnego, że takiego teatru za chwilę być może nie będzie, mówi Maria Seweryn. Takiego teatru za chwilę być może nie będzie Mody mijają, a ja się obawiam, że za chwilę nikt nie będzie umiał robić teatru...
read moreWena istnieje!
Wena istnieje! – Czy w pracy reżysera istnieje coś takiego, jak wena? Czy jest to raczej mozolny proces prób i błędów? A może jedno i drugie? Nie mogę mówić za innych, ale w moim przypadku, niewątpliwie, wena istnieje. Pojawia się ona jednak tylko w dosyć określonych okolicznościach. Wena istnieje! Proces tworzenia spektaklu jest tak naprawdę wielką tajemnicą. Są reżyserzy, którzy przychodzą w zasadzie z gotowym dziełem w głowie i wciskają aktorów w...
read moreDecyzje rodem z teatralnego klozetu
Decyzje rodem z teatralnego klozetu – Jak dużo decyzji repertuarowych jest podejmowanych w oparciu o bardzo niskie pobudki. Większość dyrektorów teatrów bawi się w branżową politykę i zamiast kierować się w swoim prowadzeniu teatru, przesłankami opartymi na solidnych fundamentach warsztatu i oczekiwań widzów, pozwalają aby to były decyzje rodem z teatralnego klozetu. Decyzje rodem z teatralnego klozetu Nie myślcie sobie, że moja postawa życiowa jest taka łatwa i...
read moreArtysta jako anomalia
Artysta jako anomalia – Doczekaliśmy czasów, kiedy ludzkość zmierza do życia “korpo”, a sztuka stała się dziwaczną anomalią. Mój przyjaciel, artysta, Maciek Lercher poprosił mnie o opublikowanie tego artykułu, w którym wyraża swój żal nad obecnym stanem ludzkiej duszy, sztuki, teatru i świata, w którym artysta jako anomalia, funkcjonuje na marginesie społeczeństwa. Trudno się z nim nie zgodzić w jego spostrzeżeniach, muszę jednak zwrócić uwagę na to, że w jednym się myli. Otóż teatry...
read morePrymitywny show
Prymitywny show – “Król Lear” Grzegorza Wiśniewskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie jest ucieleśnieniem upadku teatru polskiego. Polski Teatr prawie zmonopolizowany przez Spółdzielnię Teatralną, zwaną także Mafią Teatralną, ciągle powtarza te same chwyty: Na siłę uwspółcześnia, dopisuje mistrzom klasyki, albo improwizuje całkiem nie na temat (widziałem niedawno spektakl, który niby był Szekspira, ale w trakcie 3 godzinnego spektaklu, jakieś 20 minut to był Szekspir, a reszta to był dopisany przez...
read moreSzczelina
Szczelina – To następna z miniatur literackich Grażyny Ogrodowskiej, która od jakiegoś czasu wzbogaca swoim piórem łamy mojego bloga. Grażyna, jak nikt inny, potrafi w dowcipnej i skondensowanej formie, wniknąć w głąb tematu o którym pisze. To niezwykły dar. “Szczelina” to jej kolejny znakomity tekst. SZCZELINA Druga w nocy. Niechętnie idę na parking, bo zimno, ciemno i pada. Ale trzeba kotom podać kolejny antybiotyk, zgrabnie owinięty w wątróbkę. Nanga i...
read more