Jak Kieślowski dostał się do Szkoły Filmowej
Jak Kieślowski dostał się do Szkoły Filmowej – to autentyczna anegdota o tym jak Krzysztof Kieślowski dostał się do Szkoły Filmowej w Łodzi.
Jak Kieślowski dostał się do Szkoły Filmowej
Kiedy byłem jeszcze w Szkole Filmowej w Łodzi ta anegdota o tym jak Kieślowski dostał się do Szkoły była ciągle żywa.
KRZYSZTOF KIEŚLOWSKI: Pamiętam, jak na ostatnim etapie egzaminu – rozmowy do Łódzkiej Szkoły Filmowej, zapytano mnie jakie są środki komunikacji międzyludzkiej.
Odpowiedziałem: trolejbus, autobus. Byłem święcie przekonany, że to prawda, że tak jest. A komisja prawdopodobnie, że pytanie było tak głupie, że ja odpowiedziałem sarkastycznie czy ironicznie.
I zapewne dlatego dostałem się do Szkoły (za trzecim podejściem).
A ja naprawdę myślałem, że środkiem komunikacji międzyludzkiej jest trolejbus…
Krzysztof Kieślowski
Krzysztof Kieślowski i (ur. 27 czerwca 1941 w Warszawie, zm. 13 marca 1996 tamże) – polski reżyser i scenarzysta filmowy. Karierę rozpoczął jako reżyser specjalizujący się w filmach dokumentalnych (Życiorys, Z punktu widzenia nocnego portiera), jednak w miarę upływu czasu zaangażował się w realizację filmów fabularnych. Sporadycznie podejmował też działalność teatralną.
Jego wczesna twórczość fabularna, utożsamiana z kinem moralnego niepokoju, stanowiła paradokumentalne filmy ukazujące rzeczywistość ówczesnej Polski (Personel, Blizna, Amator, Przypadek). Potem zwrócił się ku motywom metafizycznym, tworząc filmy psychologiczne podejmujące tematy moralne i egzystencjalne (telewizyjny cykl filmowy Dekalog, Podwójne życie Weroniki, trylogia Trzy kolory). Zmianie podlegała także estetyka: wczesna faza twórczości Kieślowskiego charakteryzowała się ascetyczną, naśladującą dokument formą, natomiast późna – wyrafinowanymi zabiegami wizualnymi.
Reżyser był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, między innymi Europejską Nagrodą Filmową „Felix” oraz Złotym Lwem w Wenecji. Był także nominowany do Nagrody Akademii Filmowej (Oscara) za Trzy kolory. Czerwony (1994) w kategorii „Najlepszy reżyser” i „Najlepszy scenariusz oryginalny”. Jego kino naśladowali tacy reżyserzy, jak Tom Tykwer czy Jerzy Stuhr.
Znaczenie
Twórczość Krzysztofa Kieślowskiego wywarła znaczący wpływ na dalszą kinematografię. Inspirację jego kinem dostrzegano w filmach Nuri Bilge Ceylana czy Grzegorza Zglińskiego; do korzystania z dorobku reżysera przyznał się też Cristian Mungiu. Jerzy Stuhr, który wykazywał znaczną inspirację dziełami Kieślowskiego, zadedykował mu swój film Historie miłosne, w którym również przedstawił moralitet o miłości; wykorzystał również zarzucony scenariusz Kieślowskiego, tworząc film Duże zwierzę. Kinematografia Kieślowskiego wywarła wpływ również na twórczość Toma Tykwera, który też wykorzystał jego niezrealizowany scenariusz (napisany wraz z Krzysztofem Piesiewiczem) do filmu Niebo, mającego być w zamierzeniu początkiem trylogii; w 2006 roku ukazał się drugi film z nieukończonego tryptyku, Piekło w reżyserii Danisa Tanovicia[.