Błogosławione niech będą porażki!
Błogosławione niech będą porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem… napisałem niedawno na Facebooku. Odezwał się wtedy mój przyjaciel:
Rzeczywiście tak jest, że moje największe porażki życiowe okazały się prowadzić do moich największych sukcesów, zatem napisałem niedawno na FB: Błogosławione niech będą porażki! Zawdzięczam im wszystko, co wiem.
Błogosławione niech będą porażki!
Kiedy napisałem co powyżej, odezwał się mój przyjaciel Paweł Łacny i napisał:
Twoje słowa sprzed kilku lat (pewnie nie pamiętasz):
“Grunt to się nie zestresować, nie zblokować, tylko spokojne drążyć dalej, a rozwiązanie przychodzi nagle i zazwyczaj „samo”, ale prawda jest taka, że gdybyśmy nie udeptywali dziewiczej ziemi, cierpliwie jej nie orali, nigdy na niej nic by nie wyrosło.”
I faktycznie, trzeba spokojnie robić swoje, jak kropla drążyć kamień, a reszta sama się ułoży.
Zwą to chyba karmą, czy jakoś tak.
Amen.
Karma
Karma (lub karman, sanskr. कर्म, pali. kamma, chiń. 業 yè, kor. 업 ǒp; jap. gō; wiet. nghiệp) – w buddyzmie, hinduizmie i religiach dharmicznych jest to przyczyna – rozumiana w sensie prawa przyczyny i skutku.
Filozoficzne wyjaśnienie karmy różni się pomiędzy tradycjami, jednak główna idea głosi, że czyny tworzą przyszłe doświadczenia i przez to każdy jest odpowiedzialny za własne życie, cierpienie i szczęście, jakie sprowadza na siebie i innych.
Buddyzm
Karma jest podstawowym i bardzo ważnym pojęciem we wszystkich szkołach buddyzmu i oznacza tu jedynie “zamierzone działanie”. Nie oznacza więc rezultatu (określanego jako owoc), efektu czy przeznaczenia. Prawo przyczyny i skutku zwane jest w języku pali kamma-vipaka (działanie-owoc). W buddyzmie jest to prawo uniwersalne i bezosobowe.
Czynnikiem, który decyduje o moralnej wartości każdego działania jest towarzysząca mu wola lub zamiar. Wola mająca szkodliwe korzenie: (1) pragnienie (lub chciwość), (2) gniew i (3) niewiedzę przynosi szkodliwe owoce. Niewiedza oznacza tu wrodzoną nieznajomość prawdy: na przykład Czterech Szlachetnych Prawd, Szlachetnej Ośmiorakiej Ścieżki lub Trzech Cech Istnienia. Wola stowarzyszona z korzystnymi korzeniami czyli z: (1) brakiem pragnień, czyli wyrzeczeniem, (2) brakiem gniewu, czyli miłującą dobrocią oraz (3) mądrością przynosi korzystne owoce.
W buddyjskiej karmie nie ma fatalizmu. Buddyjskie prawo karmy opisuje, że działania, których rezultaty “zaowocowałyby” cierpieniem w następnym odrodzeniu, mogą być wyparte przez nowe działania jeszcze przed śmiercią, których rezultaty “zaowocują” szczęściem w następnym odrodzeniu. Prawo owe karmy wykazuje również, że te rezultaty doświadczane są tylko przez istotę, która nagromadziła ich przyczyny i nikt nie może zbawić tego “z zewnątrz” lub tym bardziej potępić.
W buddyzmie jest nauczane, że jeżeli usunie się niewiedzę realizując brak atmana (tłum. “duszy”) podlegającego jakiejkolwiek karmie to nastąpi wyzwolenie od wszelkich uwarunkowanych stanów szczęśliwości i cierpień, inaczej zwane wyzwoleniem od dukkha, od niepewności wszelkich uwarunkowanych zjawisk. Prawdziwe i ostateczne zrozumienie buddyjskiej karmy jest możliwe jedynie dzięki głębokiemu wglądowi w Bezosobowość (anattā) i Przyczynowość (paticca-samuppāda) wszelkich zjawisk istnienia.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Karma
#porażki