Zło którego szukamy w innych
Zło, którego szukamy w innych – Wielu z nas przeczuwa je w sobie, nakłada kaganiec. Może dlatego chętnie szukamy go w innych i zapominamy nie czynić bliźnim tego, co nam niemiłe.
O naturze zła dziś rozmyślałam. Czy ono jest aby transcendentne, czy jedynie z naturą człowieka związane?
Zło tam ma początek, gdzie świadomość. A świadomość ponoć nas, ludzi, wyróżnia pośród strumienia istot. Ostatnio i światu zwierząt daje się do niej dostęp, ale tylko nielicznym gatunkom.
Pytanie, czy lwica przegryzająca szyję upolowanej gazeli czyni świadomie zło, wydaje się być nieadekwatne. Czy złem jest pragnienie przetrwania? W przypadku człowieka bywa, że tak.
Wcielone zło… w tym stwierdzeniu jest wskazówka. Widziałam w swoim życiu zło w różnych przejawach, ale zawsze wiązało się z ludzkim postępowaniem. Było to zło myśli i uczynku. Wynikało najczęściej z lęku, niewiedzy, zawiści, chęci zemsty lub poczucia niższości. Raz spotkałam zło bezinteresowne, pozornie bez przyczyny, do którego zdolny jest ktoś, kto nie odczuwa wyrzutów sumienia. Czyli, jak sądzą psychiatrzy, należący do znikomego procenta populacji ludzkiej.
Zło, które poznałam, wiązało się zawsze z ludźmi i ludzkimi sprawami. Mimo to, ludzie lubią widzieć je poza sobą. Zły pies, zła pogoda, zła władza, zły świat…
Zło i złość często idą w parze.
Dobro blednie przy krwistym objawieniu zła.
Zło łatwo obudzić, łatwo wykarmić i łatwo mu ulec. Wielu z nas przeczuwa je w sobie, nakłada kaganiec. Może dlatego chętnie szukamy go w innych i zapominamy nie czynić bliźnim tego, co nam niemiłe.
Zło
Filozofia
- Zło to jedna z dwóch podstawowych kategorii moralnych, przeciwieństwo dobra.
- W filozofii teistycznej to stan nieistnienia, nieobecności lub zakłócenia dobra rozumianego jako stan, w jakim bóg (osobowy absolut) chce, aby rzeczy się znajdowały.
Religia
- W buddyzmie może być utożsamiane ze złą karmą.
- W zaratusztrianizmie − podobnie jak w manicheizmie i innych systemach dualistycznych − jest pojęte (obok dobra) jako jedna z pierwotnych zasad bytu, w odróżnieniu od chrześcijaństwa, w którym przyjmuje się, że jest “tylko brakiem dobra”.
- Katolicyzm głosi, że zawsze ma wymiar osobowy (konkretny człowiek i odpowiedzialność za czyny), stąd obowiązek indywidualnej spowiedzi. Zło weszło na świat wraz z grzechem pierwszych rodziców i rozlało się na całe stworzenie (przejawy: choroby, starość i w końcu śmierć itp.), które oczekuje wraz z ludzkością powrotu Pana Boga i nowego świata bez zła i śmierci, tak jak to było na początku, w ogrodzie Eden (w raju), nim Adam i Ewa zgrzeszyli.
- Świadkowie Jehowy uważają, że głównym sprawcą zła jest Szatan Diabeł. Nakłaniając do grzechu Adama i Ewę zło rozprzestrzeniło się na innych. Przyczyną pojawiania się złych pragnień jest podstawowa skaza natury ludzkiej: wrodzona niedoskonałość. Jehowa Bóg postanowił wykorzenić zło i wszystkich, którzy je szerzą. Królestwo Boże zapewni na ziemi doskonałe warunki życia – bez zła i śmierci, a ziemia stanie się rajem, podobnym do ogrodu Eden, w którym żyli Adam i Ewa.
- Judaizm podobnie tłumaczy początek zła na świecie „A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła” (Mdr 2, 23–24), który skutecznie kusił pierwszych rodziców, o których miłość i pozycję, którą dał im Stwórca – Jahwe, diabeł był zazdrosny.
Psychologia
W psychologii zło jest oceną obserwowanego przedmiotu przez subiektywny podmiot, który określa charakter (negatywny) relacji (emocji) ukierunkowanej z umysłu obserwatora na postrzegany przedmiot. W wyniku mechanizmów poznawczych w percepcji obserwatora subiektywnego zło wydaje się być cechą obiektywną przedmiotu tak ocenianego. Innymi słowy, złe jest to, co jako postrzegane źródło bodźca dany osobnik (obserwator) uznaje za niepożądane, niebezpieczne, pobudzające negatywny stan emocjonalny, niechęć.
https://pl.wikipedia.org/wiki/
#zło