Wolnomyśliciele
Wolnomyśliciele – to następny wiersz z tomu “Po Między” mojego znajomego, Łukasza Sroki, fenomenalnego finansisty, ale także wrażliwego poety.
Łukasz Sroka posiada bardzo rzadką umiejętność łączenia ścisłego umysłu finansisty i prawnika, poruszającego się wśród liczb, cyferek i paragrafów, z wrażliwością poety. To bardzo cenne, bowiem prawdziwie piękne dusze wiedzą, że do życia potrzebny jest nie tylko chleb.
“Wolnomyśliciele” to kolejny wiersz Łukasza.
Wolnomyśliciele
Jesteśmy tą Hydrą
Co Herę prowokuje
By ona w swym szale
Głowę za głową nam ścinała
A w miejsce tej pustki
Każda następna po trzykroć urastała
Choć nie istnieje nieskończoność
Jesteśmy jej najbliżej
Choć wielkość jest wspaniała
Rodzi się w bólach i śmierci
Wymaga buntu, jest nieposłuszeństwem
Hydra lernejska
Hydra lernejska (gr. Λερναία Ὕδρα Lernaía Hýdra, łac. Hydra Lernaea) – w mitologii greckiej potwór wyobrażany najczęściej jako wielogłowy (różne źródła podają różną liczbę łbów) wąż wodny, córka Tyfona i Echidny. Zamieszkiwała bagna w okolicy Lerny w Argolidzie. Pokonanie jej było drugą z 12 prac Heraklesa. Heros natrudził się, bo na miejsce odciętej głowy odrastały 2 bądź 3 nowe, w końcu wypalił rany, zapobiegając regeneracji, a nieśmiertelną, środkową głowę zakopał. Użył następnie krwi lub żółci potwora do zatrucia swych strzał. Mit interpretowano rozmaicie, uznając Hydrę za rzeczywistego węża opisanego fantazyjnie przez poetę, kolegium kapłanek wody, trudny do osuszenia ciek wodny, łuczników bądź innych wojowników. Mitem sugerowano się, nadając nazwę konstelacji, rodzajowi parzydełkowca oraz ciału niebieskiemu.
Hydra lernejska miała postać potwora. Jan Parandowski określa hydrę słowami „płaz ohydny”; w stosunku do jej jamy używa epitetu „smocza”. Pisze również, że Hydra była „niezmiernie wielka”. Przedstawia się ją zwykle jako wielogłowego węża, miała więc wężowe sploty. Jej liczne, wężowe, rzadziej ludzkie, głowy wyrastały z kadłuba lub psiego ciała.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hydra_lernejska
Hera
Hera (stgr. Ἥρα Hēra, łac. Hera, Iuno, Juno, Junona) – w mitologii greckiej trzecia córka Kronosa i Rei, żona Zeusa.
Według niektórych źródeł była trzecią małżonką władcy bogów, po Metydzie (Metis) i Temidzie. Była również królową Olimpu, boginią niebios i płodności, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa, piękna i rodziny, a także siostrą Zeusa.
Jej odpowiednikiem w mitologii rzymskiej jest Junona.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Hera
#poezja #ŁukaszSroka