Mądrość Królów
Mądrość Królów – to następny wiersz z tomu “Po Między” mojego znajomego, Łukasza Sroki, fenomenalnego finansisty, ale także wrażliwego poety.
Łukasz Sroka posiada bardzo rzadką umiejętność łączenia ścisłego umysłu finansisty i prawnika, poruszającego się wśród liczb, cyferek i paragrafów, z wrażliwością poety. To bardzo cenne, bowiem prawdziwie piękne dusze wiedzą, że do życia potrzebny jest nie tylko chleb.
“Mądrość Królów” to kolejny wiersz Łukasza.
Mądrość Królów
Tak oto mówią ci, którzy mają racje:
„Mądrość Królów się zmienia”
Pełno tu Króli w tej krainie, co zwą ją także Doliną Cienia
Pełno wśród Króli, Królów bez korony.
Zdjęli koronę i o tym nie wiedzą.
Sprzedali pałac, szaty i berło.
Wielu Króli co mają piękne umysły, a napełnione brudną wiedzą.
Dużo tu pustych tronów przyozdobionych monumentalnych.
Mnóstwo szat nieprzywdzianych i bereł niedzierżonych.
Bo są królowie co gdzie indziej idą.
Gdzie pałace zimne i ogrody czarne.
Lecz chcą i idą po tron, koronę, ich szaty i berło.
Tam ich nie znajdą na pewno.
W tych pałacach władcą jest ciemność.
Ogrody tych Królów i dwory są niepielęgnowane.
Ogrodnik jest Panem, ale też Królem i też to błazen.
Król! Błazen! Ogrodnik!
Wszyscy razem są elementem jednym i niepodzielnym.
Nie da się rozłączyć tej całości.
To stało się prawem, prawem niezmiennym.
Paradoksalnie Król jest błaznem, błazen jest królem
Bo we większości są ci, którzy nadzy.
Patrzą gdzie indziej ci królowie nadzy.
Naprawdę błazny w swej marności.
Głupcy! Uczynili takie kurewstwo!
Budują pałac odwrotnej szlachetności.
Wzgardzili Królami co noszą korony.
Wzgardzili ich mądre głowy.
Nadzy królowie, Królów prawdziwych w zmowie błazny zbłaźnili.
Odziani Królowie jak to na błaznów wygłupy śmiali się i cieszyli
Błazny Dostojne śmieją się z błaznów.
To śmiech Królów, odziani Królami.
Królowie wiedzą, że nade wszystko błaźnią się błazny,
które myślą,że są Królami.
Błazny Dostojne są Królami, śmieją się z nagich, którzy są błaznami.
#Poezja #Liryka #Wiersz #łukaszSroka