Wieczór i wedy, Stefana Chazbijewicza
Wieczór i wedy – To najnowszy wiersz jednego z moich ulubionych poetów, mojego przyjaciela ze studiów na reżyserii, Stefana Chazbijewicza.
Stefan, jak zawsze z wielką sensualnością porusza się po mistycznych obszarach miłości i ludzkiej duszy. “Wieczór i wedy” to jego najnowszy wiersz.
wieczór i wedy
idę przez park
latarnie
linie proste drzew
weda słońca
tłumaczy noc
ruch ciało
żywioły
słowiańskie lęki
o życie wieczne
powoli krojąc śliwkę
zjadam z wedami ognia
w Kownie byłbym
wróżbitą
poznawanym przez czas
koła i strzały
haiku zaleca słuchać
dzwonów
rytuału owoców
poeci umierali
samotni i opuszczeni
przez chwilę
nie myślę
miłość
Wedy
Wedy, Weda (dewanagari वेद , “wiedza”) – święte księgihinduizmu, najstarsza grupa religijnych tekstów sanskryckich, które stanowiły całość ówczesnej wiedzy człowieka o świecie ludzi i bogów; antologia tekstów z różnych okresów, o różnej tematyce, budowie i przeznaczeniu. Objętością Wedy przewyższają Biblię sześciokrotnie.
Podział
Wedy dzielą się na trzy rodzaje:
- śruti – “objawienie”, dosłownie “to, co usłyszane”;
- smryti – “zapamiętane”;
- njaja – wiedza opierająca się na logice.
Najstarsze i najświętsze księgi to cztery sanhity (zbiory), które służyły jako “mszały” w obrzędzie ofiary wedyjskiej (śrauta, jadźńa):
- Rygweda – “wiedza hymnów pochwalnych” (ryć) – 1028 hymnów ułożonych w dziesięć mandali
- Jadźurweda – “wiedza formuł ofiarnych” (jadźus)
- Samaweda – “wiedza śpiewów ofiarnych” (saman)
- Atharwaweda – “wiedza zaklęć magicznych” – zbiór formuł magicznych, zaklęć i egzorcyzmów najpóźniej włączony do kanonu.
Poszczególne sanhity przypisano kapłanom biorącym udział w odprawianiu ofiary wedyjskiej:
- hotar – recytował hymny Rygwedy, głosząc chwałę bogów i zapraszając ich do udziału w ofierze.
- udgatar (“kantor”) – śpiewał teksty Samawedy.
- adhwarju (wykonywał wszelkie czynności manualne związane z obrzędem) – recytował półgłosem formuły Jadźurwedy.
- brahman (główny kapłan, który czuwał nad poprawnością wszelkich czynności związanych z ofiarą) – miał recytować w myślach zaklęcia Atharwawedy, chroniąc w ten sposób uczestników przed niebezpiecznymi skutkami potencjalnych uchybień w obrządku.
Z każdą sanhitą wiążą się młodsze teksty: brahmany, aranjaki i upaniszady. Czasem mianem “Weda” określa całą taką grupę tekstów.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wedy
#StefanChazbijewicz