Ubierasz mnie w czułość
“Ubierasz mnie w czułość” czyli”Ubierasz mnie” to następny piękny wiersz Patrycji Cichy-Szept, której wiersze z tomiku „Szeptem” publikuję na moim blogu pod zakładką poezja.
Ubierasz mnie
Ubierasz mnie w słowa
Gęste czuołości
Ciepe gesty
Obecność
Bez której umieram
Ubierasz mnie
W płaszcz tsknot
Rozpinasz guziki
Pragnień
Zakleszczonych
W dniu wczorajszym
Wyrywasz podszewkę
Bólu z korzeniami
Sadzisz nowe życie
okrywasz kloszem
Czułej obecności
Patrycja Cichy-Szept
Opowieścioterpeutka, poetka, autorka. Wspiera dzieci, młodzież i rodziców poprzez opowieścioterapię i bajkoterapię. Pomaga młodemu uwierzyć w siebie, a dorosłemu wrócić do młodzieńczych marzeń.
Pisze wiersze – delikatne i dojrzałe, wyrażając w ten sposób siebie i to co czuje. Twierdzi, że wiersze rodzą się z duszy
Ukończyła pedagogikę na Akadamii Teologicznej w Warszawie, uczyła się w szkole dramy i pantomimy. Pracując w hospicjum, domu dziecka, w domu starców, ośrodku dla niepełnosprawnych – leczyła małych i dużych opowieścią i zajęciami psychodramy. Prowadziła indywidualne i grupowe zajęcia z osobami z nadwagą. Założyła i prowadziła teatr „Fabella”, gdzie przedstawienia miały wymiar terapeutyczny.
Od kilku lat prowadzi stronę Drzewo-Zycia.com, gdzie wspiera opowieścią, pomaga rodzicom w wychowaniu młodzieży i zwraca uwagę na zdrowe odżywianie rodziny.
Jest autorką książki „Opowieści Drzewa Życia. Bajanie Driady” i audiobooka „Drzewo Życia. Opowieści serca”.
https://kempinsky.pl/poezja-patrycji-cichy-szept/
„Ubierasz mnie” pochodzi z tomiku wierszy Patrycji pt. „Szeptem”.
Tu możecie kupić cały tomik wierszy Patrycji:
https://kempinsky.pl/drzewo-zycia.com/produkt/szeptem-tomik-wierszy/
Potrzeba czułości
“Każdy z nas pragnie czułości i jest do niej stworzony, ale mimo to nie jest łatwo ją zdefiniować. W psychologii mówi się o czułości wtedy, kiedy opisuje się więź, bo jest ona jej immanentną częścią. Dlatego psychologia określa czułość jako podstawową potrzebę, wywodzącą się z relacji matki i dziecka. Opieka nad nowo narodzonym potomstwem wymaga bliskości fizycznej i czułość wywodzi się właśnie z niej. Cała sfera pielęgnacji, dotykania małego dziecka, karmienia go, przewijania, kąpania, pieszczot, przytulania, gdy płacze – ma charakter czuły i buduje więź. Dlatego dzieci z domów dziecka czy z domów, gdzie panuje dysfunkcja emocjonalna, cierpią na zaburzenia więzi. Bez czułości nie ma zdrowej, ciepłej więzi.”
https://zwierciadlo.pl/psychologia/potrzeba-czulosci-co-sie-dzieje-gdy-nie-jest-zaspokojona
#czułość