Teatralne nagrody

Posted on sty 28, 2015 in Teatralne

Narażając się znowu, że podpadnę jakiemuś przewrażliwionemu na swoim punkcie jurorowi, napiszę jednak kilka słów o tym, jak się ostatnio rozdziela teatralne nagrody.

 

Nie bez kozery pisałem kilka dni temu, że najbardziej moje reżyserskie serce cieszą nagrody moich aktorów.

Dzieje się tak z prostego powodu, że są one o wiele mniej podatne na różnego rodzaju polityczne rozdania

Z tej prostej przyczyny, że bardzo rzadko w danym regionie jest tylko jedno bezapelacyjnie najlepsze przedstawienie, a kiedy jest ich więcej, bardzo łatwo nagiąć werdykt w pożądaną stronę; a to, bo dawno jakiś teatr nie dostał, a to bo jakiegoś dyrektora lubimy, albo nie lubimy, a to bo tak jak ostatnio, trzeba zalegitymizować jakimś namacalnym sukcesem dyrektora teatru, którego posadziło się na stołku i który ponosi same porażki i rozmontowuje ten teatr na kawałki.

Dokładnie z taką sytuacją mamy ostatnio do czynienia.

Bo tak, jak napisałem kilka miesięcy temu w artykule pod tytułem “Jak ratować dupę”;

“Jeżeli przypadkowo, dzięki układom w Urzędzie Wojewódzkim, Miejskim, Gminnym, albo innej piaskownicy, oraz odpowiednim naciskom politycznym, towarzyskim i medialnym, zostaliście dyrektorem jakiegoś teatru i z powodu kompletnego braku kompetencji, udało Wam się w przeciągu jednego sezonu rozmontować zespół aktorski, zadłużyć teatr i doprowadzić do załamania frekwencyjnego i upadku artystycznego owej instytucji, podam Wam dzisiaj przepis, jak ratować własną dupę. 

Zaproście do współpracy jakiegoś reżysera, albo jeszcze lepiej reżyserkę-amatora, która jest kompletnie pozbawiona jakichkolwiek znamion warsztatu reżyserskiego, ale za to, ponieważ jest promowana przez odpowiednią klikę opiniotwórczą, która to klika przyznała jej kilka nagród na organizowanych przez siebie festiwalach, jest pełna pychy i przekonana o swoim geniuszu reżyserskim.

Dajcie jej na warsztat jakąś kontrowersyjną książkę napisaną przez równie „osławionego” młodego twórcę.

Wyprowadźcie spektakl z siedziby teatru w jakąś przestrzeń miejską, albo postindustrialną, żeby spektakl nosił znamiona społecznie zaangażowanego, a teatr udawał, że „wychodzi do ludzi”.

Okraście to wszystko gołymi babami, albo facetami, żeby przyciągnąć widza tanim skandalizowaniem.

I jako wisienka na torcie wymuście na kompletnie zdezorientowanej widowni premierowej owacje na stojąco, paczką zaprzyjaźnionych klakierów i macie sukces gotowy.”
https://kempinsky.pl/jak-ratowac-dupe/

A ja ze swojej strony gwarantuję Wam, że taki właśnie spektakl i pośrednio taki dyrektor dostanie jako dowód swojej kompetencji prestiżowe nagrody teatralne od przewodniczącego, albo przewodniczącej kapituły, który posadził go na dyrektorskim stołku.

Piszę to z pełną świadomością, z pozycji kilkakrotnego zdobywcy takich nagród, z nie tak odległych czasów, kiedy rozdzielane były one jednak według bardziej merytorycznego klucza.

Wiem to na pewno po pierwsze dlatego, że sam jestem z poza jakiegokolwiek układu i zawsze dbałem o to, żeby właśnie tak było.

A po drugie dlatego, że na Śląsku żył wtedy jeszcze Świętej Pamięci znawca teatru Doktor Zbigniew Gruca, który jeżeli podobne mataczenie miałoby miejsce zrobiłby raban na całą Polskę, bo on się nie bał walić prawdy prosto z mostu i miał wielki posłuch w środowisku teatralnym.

Ale wraz ze Zbyszkiem odeszła pewna epoka i boję się, że długo jeszcze nie powróci. Jeśli w ogóle.

A biedny Zbyszek przewraca się pewnie w grobie patrząc na to wszystko a góry ze swojej teatralnej chmurki.

Świeć panie nad jego duszą.

Amen

 

mataczyć
kręcić, oszukiwać, szachrować, postępować nieuczciwie
https://sjp.pl/mataczy%E6

 

Korupcja (łac. corruptio – zepsucie) – nadużycie stanowiska publicznego w celu uzyskania prywatnych korzyści. Korupcja może w praktyce powstawać niezależnie od formy rządów. Poziom korupcji może być bardzo różny, od drobnych przypadków wykorzystania wpływu lub faworyzowania w celu wyświadczenia lub oddania przysługi, do kleptokracji (rządów złodziei), gdzie porzucone zostają nawet zewnętrzne pozory uczciwości.

Z korupcją można się spotkać zarówno w biurach polityków jak i urzędników. Często związana jest ona z handlem narkotykami, prostytucją, zarabianiem nielegalnych pieniędzy, ale się do nich nie ogranicza. Żeby zrozumieć problem i znaleźć skuteczne środki zaradcze konieczne jest w trakcie analizy rozdzielenie przestępczości i korupcji.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Korupcja

___________________________________________________________________
#teatr