Stopy

Stopy – to następny przepiękny wiersz Wojtka Hübnera, który od dłuższego czasu swoim piórem wzbogaca moją zakładkę z poezją na blogu.

Wojtek, jak zwykle z ogromną delikatnością i wspaniałą stylistyką mówi o sprawach ludzkich, ciepłych, nostalgicznych, ale i najtrudniejszych.
“Stopy” to jego następny wiersz.

 

 

 

 

Stopy

 

 

 

 

 

STOPY

 

bolą mnie stopy zrobię przerwę
przecież mogę
w pielgrzymowaniu bóg wie gdzie
i z bogiem
usiąść na chwilę dłużej na zawsze
wrosnąć zakorzenić
przyznać że właśnie znalazłem
miejsce na ziemi
bolą mnie stopy to wymówka
bóg wie gdzie
jest mądry jeśli zechce szukać
wyrwać pchnąć dalej
jeśli jest dobry
zostawi

 

Wojciech Hübner

 

 

 

 

 

 

Wojciech Maciej Hübner

Wojciech Maciej Hübner urodził się 11 stycznia 1964 roku w Łodzi.

 

W 1983 roku zajął II miejsce w XXIV Łódzkiej Wiośnie Poetów.

 

Autor tekstów piosenek do spektaklu «Przyjaciel Wesołego Diabła» według Kornela Makuszyńskiego w reżyserii Józefa Zbiróga (Teatr Nowy w Łodzi 1984).

 

Publikował swoje wiersze w «Ziemi Kaliskiej», na antenie Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia, w internecie.

 

Współpracuje jako autor tekstów piosenek z Chórem UTW w Łodzi. Działa w grupie wolontariatu AktywniPlus

 

 

 

 

Stopa człowieka

Stopa (łac. pes) – w anatomii człowieka najbardziej dystalna, obwodowa część kończyny dolnej.

 

Zarówno stopa, jak i ręka są pod względem budowy tworami homologicznymi, jednak w związku z odrębną funkcją są zasadniczo różnie ukształtowane. Główną funkcją stopy jest udział w poruszaniu się (funkcja podporowo-nośna i lokomocyjna). Budowa stopy jest swoista dla człowieka w związku z jego pionową postawą. Hipoteza, że pierwotnie stopa była narządem chwytnym, który u człowieka dopiero przekształcił się w narząd podporowy, nie jest pewna. Wszystkie małpy człekokształtne mają stopę chwytną, z przeciwstawnym paluchem, ustawionym pod kątem do osi długiej stopy. Jest on też znacznie krótszy od pozostałych palców. Połączenie więzadłowe i stawowe kości stopy jest u nich luźniejsze i umożliwia wskutek tego wydatniejszą ruchomość w stawach. Dla człowieka poruszającego się po ziemi funkcja chwytna stopy byłaby zupełnie nieprzydatna. Odwiedziony paluch byłby przeszkodą, a w szybszym biegu nawet wielkim utrudnieniem. W porównaniu do chwytnej ręki stopa oporowa człowieka wykazuje silniejszy rozwój stępu w stosunku do nadgarstka, osiągający połowę długości całej stopy, słabszy zaś rozwój paliczków. Jako całość stopa tworzy mocne i sprężyste sklepienie, dostosowane do dźwigania ciężaru ciała.

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Stopa_cz%C5%82owieka


#poezja