Słowa, które wypowiadamy
Słowa, które wypowiadamy – Czy należy słuchać opinii innych i o czym świadczą słowa, które wypowiadamy? O innych, czy o nas samych?
Kolejny już raz, zamieszczając na swojej facebookowej ścianie pewien cytat, skłoniłem moją cykliczną felietonistkę, M.S., do napisania artykułu pt. “Słowa, które wypowiadamy” w ramach cyklu „Rozmowy z kotarą”.
Słowa, które wypowiadamy
“Słuchaj uważnie ludzi, gdy mówią o innych ludziach w twojej obecności”…
Słowa zacytowane przez Grzegorza Kempinsky’ego
Zatrzymałam myśl i analizuję. W dalszej części tekstu zapisane zostało wyjaśnienie, w jakim celu należy słuchać. “To samo powiedzą, o nas, podczas naszej nieobecności”.
Czy ma to dla mnie znaczenie? Żadnego.
Wielkie. Zależne od treści wypowiadanych, bywają opinie konstruktywne, informacje rzetelne, potwierdzone, nieopatrzone dygresjami prywatnymi, fakty.
Jeżeli są istotne, słucham, nie podsłuchuję. Jeżeli jest miazga jadu, wychodzę.
Dlaczego? Ponieważ dławię się zniesmaczeniem? Nie. Jad wypluwany, często osiada na skórze, ludzi postronnych. Zatruwa, pozostawia ślad.
Szanuję swoją przestrzeń, doceniam wiarygodność. Dlatego też , wychodzę. Z pomieszczenia, z życia ludzi, którzy zapełniają swoją nijakość obelgami.
Słucham uważnie ludzi dostrzegających wartość pracy, szlachetność postawy postaci, które wspominają. Nie dlatego, że oczekuję podobnego traktowania. Słucham, ponieważ tacy ludzie są piękni w swojej szczerości. Nie oceniają, nie poniżają, doceniają. Szlachetność bytu.
Czy ktoś jeszcze pochyla się nad tym pojęciem?
Kiedy byłam dzieckiem, wpajano mi zasady. Jedną z nich było stwierdzenie, że jeżeli nie możesz o kimś powiedzieć nic dobrego; milcz.
Czy zawsze jest to zasadne?
Tego nie wiem. Jest tak wiele wariantów sytuacyjnych, bytowych, emocjonalnych. Zastanawiam się zawsze nad intencją osób wypowiadających opinię o nieobecnym. Jest fundamentem.
Powrócę do zadanego sobie samej pytania, jakie znaczenie ma dla mnie wypowiadana opinia ludzi.
Wielkie, w przypadku gdy szanuję osobę, której słucham. Mogę się z nią nie zgadzać, wyłożyć swoje racje, dzięki konstruktywnej rozmowie, zweryfikować opinię własną.
Żadne, jeżeli nie znam osoby wyrażającej jakąś opinię w temacie dla mnie istotnym, jak również treści obraźliwe i krzywdzące.
Wielkie, gdyż opinie ludzi dla mnie ważnych, analizuję. Niczego nie przyjmuję za pewnik. Cenię ich zdanie, uważnie przyjmuję.
Żadne, gdyż nie obchodzi mnie opinia innych ludzi dotycząca osób nieobecnych, a tym bardziej mojej.
Reasumując, słowa które wypowiadamy, świadczą o nas samych.
M.S.
Plotka
Plotka – niesprawdzona lub kłamliwa wiadomość, zwykle powodująca utratę dobrego wizerunku osoby, której dotyczy. Powszechnie uważa się, że plotka jest synonimem pogłoski, która jest definiowana jako rozpowszechnianie niepewnych (niepotwierdzonych) informacji.
Funkcje plotki
Pomimo swej negatywnej reputacji plotkowanie pełni wiele pożytecznych funkcji, do których zalicza się – funkcję wpływu społecznego, funkcję informacyjną, funkcję podtrzymywania więzi oraz funkcję rozrywkową.
Funkcja wpływu wiąże się głównie z używaniem plotki do kontrolowania zachowań niezgodnych z normami przyjętymi w danej grupie społecznej lub kulturze. Osoba, które zachowuje się w sposób niezgodny z oczekiwaniami społecznymi jest „ukarana” przez otoczenie oplotkowaniem. Zachowania, które rzucają się w oczy, są w sposób jawny niesprawiedliwe, niebezpieczne są najczęściej tematami plotek. Plotka jest więc wymianą informacji, która służy kontroli tych, którzy działają wbrew regułom i przeciwko interesowi grupy. W tym znaczeniu wymiana informacji o osobach jest również pewną formą poszukiwania i przekazywania referencji. Wypytywanie znajomych o przeszłe związki partnera, czy dzwonienie do firm po nieformalne opinie o zatrudnianym pracowniku są formami plotkowania, które mogą uchronić przed podjęciem błędnych decyzji.
Jako informacja plotka jest dobrem, które osoba rozpowszechnia wśród członków grupy tak, aby podnieść swój status. Osoba rozpoczynająca plotkowanie, jak i ta, która wnosi nowe informacje maja szanse na poprawę swojej pozycji w grupie. Poza tym ocenianie innych jest pośrednio informacją (sprawieniem wrażenia), że osoba, która ocenia zna się na normach grupowych i ma „moralne” prawo oceniać innych.
Plotkowanie jest formą umacniania więzi poprzez przypominanie i upewnianie się uczestników, co do norm, które grupa ustaliła, posiadanie wspólnych norm jest bowiem jednym z wyznaczników spójności grupowej. Plotkowanie stwarza okazję do przypomnienia i potwierdzenia, że uczestnicy nadal podporządkowują się tym normom. Plotkowanie jest czynnością intymną i sekretną, dzieje się wśród osób, które darzą się zaufaniem – stąd osoba, z którą inicjator chce plotkować może czuć się włączona w grupę czy w krąg osób zaufanych.
Plotkowanie może też być wykorzystywane jako strategia rywalizacji do niszczenia reputacji konkurentów. Jest również jednym z przejawów agresji pośredniej, czyli agresji nie wprost służącej zniszczeniu dobrostanu psychicznego oraz relacji interpersonalnych jednostki.
Badania wskazują, że około dwóch trzecich czasu poświęcanego na rozmowę to tematy towarzyskie, głównie plotki.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Plotka
#Słowa #Plotka