Samogłoski słowiańskie
Samogłoski słowiańskie – To następny wiersz jednego z moich ulubionych poetów, mojego przyjaciela ze studiów na reżyserii, Stefana Chazbijewicza.
Stefan, jak zawsze z wielką sensualnością porusza się po mistycznych obszarach miłości, ludzkiej duszy i natury. “Samogłoski słowiańskie” to jego następny wiersz, który tu zamieszczam.
Samogłoski słowiańskie
Plac
Zbawiciela
Dziewczyna ze
wschodu
Szuka
stolika
W rękach talerze
pełne rogu
Obfitości
Zapłacony lunch i
Pierwszy dzień pracy
Wszystko nowe
Milczące oczy
Dłużej milczą w
tamtych
Stronach
A potem niesie
po wodach
Echo ballady
Dumki
hierarchia
Bytów
Samogłoski słowiańskie
Długie łkające
Budzą strumień wody
Pierwszy i zapatrzenie
I cisza
Życie to trans
Czekania
albo
Grecka wyspa
modlitwy uważnej
Cyfrowe przelewy
Byty liczb pierwszych
Kod nowy
I nieskończoność
Wyobraźni
Samogłoska nosowa
Samogłoska nosowa – samogłoska, podczas wymawiania której strumień powietrza przepływa zarówno przez jamę ustną, jak i jamę nosową. Taki przepływ powietrza spowodowany jest opuszczeniem podniebienia miękkiego, skutkiem czego strumień powietrza uzyskuje też dostęp do jamy nosowej. Samogłoska, która nie jest nosowa, to samogłoska ustna. Charakterystyczny dla samogłosek nosowych efekt nosowości spowodowany jest zaangażowaniem dodatkowej komory rezonansowej – jamy nosowej.
W języku prasłowiańskim istniały dwie samogłoski nosowe, przednia ę i tylna ǫ. Pochodziły z grup typu en, am, om itp. W języku staro-cerkiewno-słowiańskim zapisywano je znakami o nazwie jus.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Samog%C5%82oska_nosowa
Samogłoska
głoska, przy powstawaniu której uczestniczą jedynie więzadła głosowe, a strumień powietrza swobodnie przepływa przez kanał głosowy. Samogłoski charakteryzują się regularnym rozkładem energii akustycznej, mają wyraźną strukturę formantową, która decyduje o ich barwie. Podczas ich artykulacji słychać tylko jedną głoskę. Niektórzy językoznawcy kwestionują tę metodę definicji samogłosek jako niejednoznaczną i wzbudzającą wątpliwości i proponują w zamian metodę dystrybucyjną, polegającą na badaniu roli i kontekstu poszczególnych głosek w izolowanych wyrazach w poszczególnych językach.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Samog%C5%82oska
Języki słowiańskie
grupa języków w obrębie podrodziny bałtosłowiańskiej rodziny języków indoeuropejskich. Pochodzą od języka prasłowiańskiego, który rozpadł się na dialekty regionalne w wyniku wielkiej ekspansji Słowian w pierwszej połowie I tysiąclecia n.e. Używanie języków słowiańskich jest wyznacznikiem przynależności do ludów słowiańskich, które prócz języków łączy kultura i pochodzenie.
Języki słowiańskie dzielą się na trzy zespoły języków: zachodnio-, wschodnio- i południowosłowiańskie.
Najstarsze zachowane manuskrypty z tekstami słowiańskimi pochodzą z X wieku. Do zapisu języków słowiańskich używane są lub były alfabety: głagolicki, cyrylicki i łaciński, a w niewielkim zakresie również arabski i hebrajski. Językami słowiańskimi posługuje się ponad 300 milionów ludzi.
https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyki_s%C5%82owia%C5%84skie
#StefanChazbijewicz