Sałatka Cezar Kempinsky’ego
Sałatka Cezar Kempinsky’ego – Istnieje wiele historii kto i kiedy stworzył tę słynną sałatkę. Różne są także przepisy. Ja podaję mój; prosty i pyszny.
Moim zdaniem, nie dowiemy się na pewno, jaki był oryginalny przepis tej genialnej sałatki, a tym bardziej nie dowiemy się gdzie, kiedy i przez kogo sałatka Cezar została stworzona. Ja jednak uważam, że każdy powinien metodą prób i błędów dojść do własnego przepisu, który mu odpowiada.
Ja podaję szybki i prosty z użyciem gotowego majonezu, który według mnie niczym w smaku nie ustępuje w smaku sosowi tworzonemu samemu z surowych żółtek.
Sałatka Cezar Kempinsky’ego
(2 osoby)
2 główki małej sałaty rzymskiej mini, albo 1 duża.
4 kromki dobrego (najlepiej czerstwego) chleba pszenno-żytniego.
2 fileciki anhois (solonych sardeli w oleju)
2 łyżki stołowe ostrej musztardy typu Dijon.
2 ząbki czosnku.
1 łyżka stołowa octu winnego (ja używam tego z szery)
4 łyżki stołowe ulubionego majonezu.
1 łyżka stołowa oliwy.
1 łyżeczka sosu Worcestershire (opcjonalnie)
3 łyżki stołowe startego parmezanu
sól i pieprz do smaku
- Rozgnieć ząbek czosnku i wymieszaj go z filecikami anchois miażdżąc je widelcem.
- Dodaj musztardę, ocet, oliwę i opcjonalnie sos Worcestershire i wymieszaj.
- Dodaj majonez, 1 łyżkę startego parmezanu, wymieszaj wszystko do uzyskania gładkiej, aksamitnej emulsji. Dosól i dopieprz do smaku.
Sos jest teraz gotowy!
- Drugim ząbkiem czosnku natrzyj wewnętrzną cześć dużej misy do sałaty.
- Pokrój sałatę rzymską wzdłuż i pokrój ją jeszcze w poprzek na 3 – 4 części. (W oryginalnym przepisie podaje się ponoć sałatę w formie całych liści, które chwyta się za łodygę i spożywa palcami, ale ja wolę duże kawałki, które nadziewam na widelec. Róbcie jak sami wolicie.) i dodaj do misy.
- Wymieszaj, żeby załapały aromat czosnku.
- Zalej sosem, dorzuć wcześniej przygotowane grzanki i porządnie wymieszaj.
- Posyp wszystko obficie parmezanem.
Gotowe!!!
Dzisiaj ta słynna sałatka ma wiele odmian. Przygotowuje się ją z pieczonym kurczakiem, indykiem, jajkami, smażonym bekonem etc. Modyfikuje się też sos – w niektórym są sardele i sos Worcestershire, w innych tylko jeden z tych składników. Mnie samemu najbardziej smakuje ten podstawowy przepis tylko z grzankami, bo dodatki różnych mięs, lub jajek mają tendencję dominowania lub odwrotnie rozrzedzania smaku, ale Wy róbcie jak chcecie!
Smacznego!!!
Sałatka Cezar
Istnieje wiele historii kto i kiedy stworzył tę słynną sałatkę. Jedna z nich podawana oficjalnie wydaje się być najbliższą prawdy.
Caesar (Cesare) Cardini urodził się w pobliżu Lago Maggiore we Włoszech w 1896 roku; on i jego brat Alex wyemigrowali do USA po I wojnie światowej. Cardini mieszkali w San Diego, ale prowadzili restaurację w Tijuanie w Meksyku ze względu na prohibicję.
Według córki Cezara Rosy, 4 lipca 1924 r. sałatka powstała podczas pracowitego weekendu w restauracji Caesar’s. Jak się podaje, Cezarowi zabrakło wtedy zapasów w kuchni i nie chciał zawieść klientów. Wymyślił więc tę sałatkę z tego, co było pod ręką. Aby dodać do tej sałatki nieco oprawy, przygotował ją przy stole.
Sałatka szybko stała się hitem, a ludzie przychodzili do restauracji tylko po tę sałatkę. W szczególności hollywoodzkie gwiazdy kochały sałatę Cezara.
Niektórzy przyjaciele i rodzina Cezara kwestionują tę historię. Paul Maggiora, partner Cardinis, twierdził, że przygotował pierwszą sałatkę Cezara w 1927 roku dla amerykańskich lotników z San Diego i nazwał ją ‚Sałatka lotnika’ (Aviator).
Livio Santini z kolei twierdził, że zrobił sałatkę z przepisu swojej matki, w kuchni restauracji Cezara, gdy miał 18 lat, w 1925 roku, i że Cezar wziął od niego przepis…
Sałatka zyskała popularność wśród gości z południowej Kalifornii i na dobre zagościła w karcie jako Sałatka Cezara.
W wywiadzie z 1952 r. Caesar Cardini powiedział, że sałatka nie była szeroko znana aż do 1937 r., kiedy to hollywoodzki scenarzysta Paramount o imieniu Manny Wolfe przekazał przepis do różnych restauracji. A może stała się popularna po tym, jak nowojorscy redaktorzy od żywności poznali ją podczas specjalnej promocji Waldorf- Astoria około 1947 roku?
Trzy lata przed śmiercią Cardiniego, w 1956 r. Mistrzowie kuchni Międzynarodowego Towarzystwa Epikurejskiego w Paryżu ogłosili sałatkę Cezara ‚największym przepisem pochodzącym z obu Ameryk w ciągu ostatnich 50 lat’.
Dzisiaj ta słynna sałatka ma wiele odmian. Przygotowuje się ją z kurczakiem, jajkami. Modyfikuje się też sos – w niektórym są sardele i sos Worcestershire, w innych tylko jeden z tych składników. Podaje się ją również bez podrzucania, jaki kiedyś, aby połączyć wszystkie składniki.
Według Rosy Cardini oryginalna sałatka Cezara (w przeciwieństwie do sałatki lotnika jego brata Alexa, która później została przemianowana na sałatkę Cezara) nie zawierała kawałków sardeli, a lekki aromat sardeli pochodzi z sosu Worcestershire. Cardini był przeciwny stosowaniu anchois w swojej sałatce.
W latach siedemdziesiątych córka Cardiniego podała, że oryginalny przepis zawierał całe liście sałaty, które miały być chwytane za łodygę i spożywane palcami.
Co na pewno powinna zawierać Sałata Cezara?
* liście rzymskiej sałaty
* grzanki z ciabatty lub innego chleba
* parmezan
* sos z surowych jajek, musztardy Dijon, cytryny, sosu Worcestershire, czosnku i oliwy
https://www.kuchennymidrzwiami.pl/salata-cezar-historia-najslynniejszej-salaty-swiata/
#SałatkaCezar