Prawdziwa miłość do nauczenia
Prawdziwa miłość do nauczenia – Miłość jest prawdziwa swą prostotą, uczciwa i czysta. Nie da się obliczyć, czy żądać miłości, bo to nie jest wówczas miłość.
Prawdziwa miłość promieniuje na wszystko. Jest niepowstrzymana i piękna.
Prawdziwa miłość
Prawdziwa miłość do nauczenia. Ile to razy w życiu człowiek zastanawia się, czy inni ludzie go kochają. Wiemy oczywiście, że zasługujemy na miłość, ale jak nad wszystkim, tak i nad tym się zastanawiamy. Przy czym mamy różne wyobrażenia miłości, a na ogół taki, że na kogoś możemy liczyć i liczyć się dla innych. To mało istotne, gdyś świadom i liczysz się dla siebie, dla tego, kim jesteś. Ale ego lubi być kochane, zwłaszcza jeśli ktoś cię kocha, za to, że jesteś. Czyli jednak za coś, a miłość ze swej natury nie wymaga powodów. Miłość jest najpiękniejsza.
Miłość pięknieje gdy:
- ktoś kochany jest blisko nas;
- nas pozytywnie zaskakuje;
- chcemy z kimś przebywać;
- partner przygotuje pyszny posiłek;
- zauważa nasz smutek, ale i radość;
- ktoś decyduje się spędzić czas z nami, gdy potrzebujemy;
- ktoś przy nas jest;
- partner mówi do nas o tym co lubi i my mówimy;
- czujemy wiarę i zaufanie innych;
- pamięta;
- partner wspominając swe cudowne chwile, wspomina nas;
- nie musimy niczego udawać;
- nie musimy kłamać;
- niesie pomoc;
- niesie życzliwość;
- stoi przy nas;
- partner zna cię lepiej, niż ty sam;
- osoba kochana pięknie się o nas wyraża;
- kocha bezwarunkowo;
- kąpie się w miłości;
- etc
Te słowa są lub nie zrozumiałe, ale bez tych odczuć niezaprzeczalnie więdniemy. Nie bez kozery mówi się o drugiej połówce, ale ją należy znaleźć, a przede wszystkim poszukiwać. My ludzie obecnie kochamy formułę, nie istotę miłości. Miłość jest obliczana i mierzona obowiązkami, najczęściej naszych lub oczekiwanych. Rodzina, przyjaciele, partnerzy – wszystko obliczamy. Jest też porównywane z tym, co dajemy w zamian. Ale mierzymy wartość fizyczną, czyli przemijającą, zapominając o wartości emocjonalnej, energetycznej i wszechpotężnej. A przecież nie istnieje miara miłości. Miłość to głębokie uczucie, stan, który niesie samo pozytywne oddziaływanie. Mówi się, że miłość jest ślepa. To ta bezwarunkowa miłość jest ślepa, nieobliczalna, potężna.
Prawda jest żenująca i smutna. W większości nie nauczono nas kochać i nie pokazano jak. Pozostawiono nam to zadanie, do indywidualnej pracy. My podchodzimy do niej w sposób bezrefleksyjny, domniemując, że na coś zasługujemy. Tak czy inaczej, niejako z obowiązku, zgodnie z naszą wyimaginowaną tablicą wyników, sądzimy że coś się nam należy. To zupełnie nie tak! To nie jest prawdziwa miłość i nie ma z miłością nic wspólnego. Miłość jest prawdziwa swa prostotą, uczciwa i czysta. Nie da się obliczyć, czy żądać miłości, bo to nie jest wówczas miłość.
Miłość prawdziwa jest:
- bezwarunkowa;
- bez oceny;
- bez porównania;
- pozbawiona oczekiwań;
- ponad wszystkim i wszystko;
- opiekuńcza;
- surowa w sensie porównawczym;
- magiczna;
- nieograniczona;
- nieskrępowana;
- promieniująca;
- wolna i dająca wolność;
- wybaczająca;
- wdzięczna;
- pokorna, przez co trudna;
- konieczna do życia.
Niestety ludzie się nie zmienią, chyba że tego bardzo chcą. Miłość tym bardziej jest niezmienną. Nie da się kochać, gdy uważasz że zasługujesz bądź nie na miłość. Nie da się porównywać miłości lub jej oczekiwać. Ale ci co nigdy nie byli kochani muszą się tej miłości nauczyć. Nie dosyć tego – muszą ją zacząć dawać zanim otrzymają. Prawdziwa miłość przenika wszystko. Nie dba o zasady, czy formuły, o złudzenia, wymagania i gry. Jest ponad wszystkim, bo to miłość – najpiękniejsze uczucie na ziemi.
Miłość do nauczenia
Miłość promieniuje na wszystko. Jest niepowstrzymana i piękna. Ale trzeba się jej nauczyć! Jakie to uczucie? Np. jak weźmiesz małego, ślicznego kotka na ręce, pogłaszczesz, przytulisz. To co pojawia się w twym sercu to miłość. To jej się masz uczyć i nauczyć się kochać wszystko. Bo niby dlaczego nie, skoro wszystko zasługuje na tym świecie na miłość. Nawet ty! Jak sobie poradzić? Kup sobie małego kotka i ćwicz.
PS. Miłość jest pierwszą wśród nieśmiertelnych rzeczy. – Dante Alighieri
#Miłość