Po co mecenat artyście

Po co mecenat artyście – Bohdan Palowski pięknie opisał to co powinno być oczywiste w każdym cywilizowanym kraju, że państwo powinno otaczać mecenatem sztukę i artystów.

Nadal czuję ogromny abszmak po tym jak rząd Tuska okradł artystów z prawa do 50 procentowych kosztów uzyskania przychodu. I pomimo, że nie mam nic wspólnego z PiSem, uważam, że poprzednie 8 lat grabarzy kultury, którzy uważali, że niewidzialna ręka rynku załatwi wszystko, były porażająco złe dla polskiej kultury. A dlaczego niewidzialna ręka rynku nie załatwi wszystkiego i po co mecenat artyście, wspaniale poniżej opisał Bohdan.


Po co mecenat artyście

Po co mecenat artyście

Wiemy doskonale ,że to co komercyjne i obliczone na tani efekt i jednocześnie skierowane do niskich głodnych sensacji umysłów, sprzedaje się doskonale. Wystarczy zerknąć na statystyki na Youtubie.

Rzeczy wysmakowane, designerskie są w sferze luksusu -i kosztują dużo, czasami bardzo dużo.

Ze sztuką wysmakowana jest inaczej. Jest jej relatywnie mało i często jest dostępna za przysłowiowy grosz, a w dobie internetu często jest po prostu brutalnie kradziona.

Jej stworzenie wymaga tak samo dużo zaangażowania, profesjonalnego zaplecza sprzętowego, które wymaga sporych nakładów.

Obecna polityka sprzedażowa sztuki to karygodne okradanie artystów – tych których zapamiętuje się często przez wieki.

Napisałem to w imieniu wszystkich prawdziwych artystów – tzn takich, którzy poświęcili swoje życia . często połamane, poranione, żeby dać coś wyjątkowego, nie oglądając się na upadlające okoliczności, w których przyszło im żyć.

Myślę, że czas to zmienić. Sztuka jest antyekonomią – tworzona jest bezinteresownie, bez obliczenia, przełożenia na konkretny ekwiwalent finansowy, dlatego wymaga mecenatu.

Bohdan Palowski

https://www.facebook.com/notes/bohdan-palowski/po-co-mecenat-arty%C5%9Bcie/10210607257551609/

niewidzialna ręka rynku

niewidzialna ręka rynku, ekon. metafora ilustrująca bezosobowy charakter procesów rynkowych, oznaczająca, że koordynacja działań ekonomicznych nie może być przypisana żadnej organizacji społeczno-politycznej, grupie osób ani jednostce.
Mechanizm działania niewidzialnej ręki rynku opisał po raz pierwszy A. Smith w Badaniach nad naturą i przyczynami bogactwa narodów (1776, wydanie polskie 1954). Niewidzialna ręka rynku harmonizuje egoistyczne, jednostkowe interesy i zamienia je we wspólne dobro gospodarującego społeczeństwa; zapewnia też najbardziej efektywny podział pracy przez optymalne lokowanie czynników produkcji; wg Smitha każdy specjalizuje się w tym, co robi najlepiej, a produkty swej pracy wymienia na rynku, gdzie niewidzialna ręka rynku ustala ceny rynkowe, będące wypadkową niezależnych działań sprzedawców i nabywców; wszelkie zakłócenia naruszające swobodę działania niewidzialnej ręki rynku prowadzą do naruszenia zasady efektywności gospodarowania. Na idei niewidzialnej ręki rynku są oparte XVIII-wieczne koncepcje leseferyzmu, XIX-wieczne ekonomiczne teorie liberalizmu gospodarczego i XX-wieczne doktryny neoliberalizmu gospodarczego. Ilustracją idei niewidzialnej ręki rynku, sformalizowaną w postaci wzorów matematycznych, są neoklasyczne teorie równowagi ogólnej w gospodarce. Pojęcie „niewidzialna ręka rynku” w znaczeniu normatywnym jest utożsamiane z wyłączną funkcją regulacyjną rynku.
https://kempinsky.pl/encyklopedia.pwn.pl/haslo/niewidzialna-reka-rynku;3947589.html

#mecenat