Nasłuchuję, Jakuba Baru’y
Nasłuchuję – od dzisiaj moja zakładka z poezją wzbogaci się o nowego znakomitego poetę, Jakuba Baru’y z Nairobi, mojego przyjaciela z Filmówki.
“Nasłuchuję” to pierwszy wiersz Jakuba, jaki dotarł do mnie z Kenii, gdzie Jakub od dawna mieszka i pracuje.
Jakub to cudowna postać, która przed Filmówką ukończyła University of Warwick w Anglii, a potem zajęła się kręceniem filmów zarówno w Polsce, jak i w Kenii.
Bardzo się cieszę, że dzięki internetowi udało nam się nawiązać kontakt i mam nadzieję, że mój “korespondent z Nairobi” będzie częstym gościem na tym blogu.
Nasłuchuję
W tej bezkresnej ciszy
Nasłuchuję tętna lat przetraconych
Zbyt szybko by uchwycić
Znaczeń i kosmyka Twego
Powiewającego bezcelowo
Wzdłuż szmaragdowej szminki
Rozprutej na dnie i noce
Gdzie pusty szelest zagłuszony
Zapomniana zaciekami chęci ściana
Zza której pobrzmiewa zatrwożony brzęk
Pękniętych toastem kieliszków
Gdy i tak już nie ma nikogo
By je skleić.
Jakub Barua
Jakub Barua
To pustelnik, reżyser, poeta, fotografik. W latach 1997-2000 dyrektor artystyczny Telewizji Niepokalanów. W latach 2005-2006 dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Filmowego na Zanzibarze. Wykładowca uczelni Utume w Nairobi, Bywa kustoszem Muzeum Narodowego Kenii w Nairobi, autor wystaw fotograficznych i happeningów. Były aktor sceniczny i muzyk.
www.filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=1180026
Rodzaje słuchania
Wyróżnić możemy trzy podstawowe rodzaje słuchania: 1. aktywne, 2. nierefleksyjne i 3. empatyczne.
1. Słuchanie aktywne
Ten rodzaj słuchanie ma duże znaczenie w rozmowach biznesowych. Dlatego ważne jest ustalenie wszystkich omawianych spraw. Osiągamy to poprzez:
- zadawanie pytań w celu wyjaśnienia zaistniałych niejasności
- parafrazowanie, czyli powtarzanie wypowiedzi mówiącego w innej formie
- podsumowywanie
Należy także zwracać baczną uwagę na symptomy reakcji emocjonalnych i to zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Pomoże nam w tym obserwacja wyrazu twarzy mówiącego, a także zwracanie baczniejszej uwagi na to jakim tonem i jak szybko do nas mówi. Amerykański badacz Paul Ekman mówi w tych przypadkach o tak zwanych wskaźnikach fałszu. Dotyczą one zarówno ekspresji językowej, jak i niejęzykowej. Istotnym elementem skutecznego porozumiewania się jest umiejętność powstrzymania się od natychmiastowej reakcji i wysłuchanie mówiącego do końca. Oznacza to, że powinniśmy powstrzymać się od przerywania mówiącemu..
2. Słuchanie nierefleksyjne
Są jednak sytuacje, gdy aktywność słuchacza nie jest wskazana. Ma to miejsce wówczas, gdy ktoś chce się wygadać, czyli – inaczej mówiąc – oczekuje od nas cierpliwego wysłuchania gnębiących go wątpliwości lub pragnie po prostu wyrazić swój żal i przygnębienie. Jak wiemy, tego typu „zrzucenie trosk wątroby” okazuje się niezwykle pomocne w przypadkach przytłaczających nas problemów.
Rola odbiorcy ogranicza się wówczas do zachęcania nadawcy do mówienia i przekazywanie mu, że cały czas go słuchamy. Stosujemy w tym celu
a) zachęty językowe, np. Mów dalej, rozumiem, naprawdę?
b) niejęzykowe – najczęściej są to swego rodzaju pomruki: Mhm, uum, noo, eee oraz kiwanie głową i kontakt wzrokowy. Istotne znaczenie ma również tak zwany rapport, czyli współgranie gestów obu osób zaangażowanych w rozmowę.
Umiejętność słuchania nierefleksyjnego jest również przydatna w sytuacjach, gdy nadawca znajduje niżej od nas w hierarchii społecznej. Powoduje to, że nie czuje się on zbyt pewnie i łatwo ulega naszym sugestiom. Dlatego powinniśmy pamiętać, aby mu nie przerywać i nie „dyktować” przebiegu rozmowy.
3. Słuchanie empatyczne
Wymaga zrozumienia stanu emocjonalnego mówiącego. Bardzo częstym błędem jest używanie stwierdzeń: Nie denerwuj się lub Nie przejmuj się. Prowadzi to do spotęgowania odczuwanego zdenerwowania lub żalu słuchacza, gdyż uznaje on, że go nie rozumiemy.Bardzo przydatne okazuje się w tych przypadkach emocjonalne wsparcie. Wyrażają to stwierdzenia: Jeżeli się nie mylę jesteś…; Wyczuwam, że jesteś niezadowolony. Jeszcze silniejsze wsparcie stanowi zgodzenie się ze stanowiskiem naszego rozmówcy i wskazanie przyczyn zaistniałego stanu rzeczy. Ważne jest też „słuchanie niewypowiedzianego”, czyli zrozumienie właściwych intencji mówiącego, co nie zawsze wyrażają jego słowa, lecz często język ciała.
Efektywne słuchanie wymaga nie tylko znajomości reguł językowych i dobrej woli ze strony słuchacza, lecz także wiedzy o otaczającej nas rzeczywistości oraz doświadczenia, które nabywamy w różnego typu interakcjach z innymi ludźmi. W związku z powyższym wprowadzono pojęcie kompetencji komunikacyjnej, które uwypukla znaczenie czynników społecznych w porozumiewaniu się. Termin ten wskazuje na fakt, że dla sprawnego porozumiewania nie wystarcza zdolność do konstruowania poprawnych gramatycznie wypowiedzi, co bywa określane mianem kompetencji językowej. Konieczna jest tu również znajomość reguł używania tych wypowiedzi w określonych sytuacjach. W czym bardzo pomocne jest znajomość reguł społecznych i kulturowych, co określa się także mianem pragmatyki językowej.
W trakcie słuchania innych zachodzą naturalne wahnięcia uwagi i przesłyszenia. Często również uwagę naszą rozpraszają inne czynniki. Może to być nadmierny hałas, co zmusza nas do uzupełniania odbieranych wypowiedzi. W teorii informacji określa się to mianem szumu.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Komunikacja_interpersonalna
#JakubBarua