Magiczne koty
Magiczne koty – czyli Koty z Wajdeloty to następy z fantastycznych tekstów o kotach na moim blogu, autorstwa Agaty Oriany Kwahs.
Agata jest wspaniałym muzykiem i świetną osobą.
Poznałem ją kiedy była u mnie w Teatrze ŚwiętochłOFFice.
Zauważyła na FB, że koty to moja miłość i przesłała mi kilka tekstów o nich.
Magiczne koty, czyli “Koty z Wajdeloty: to następny z nich.
Koty z Wajdeloty
Na Wajdeloty mieszkają koty
jeden jest szary, a drugi złoty
ten złoty oczy ma szmaragdowe
lecącą w nocy widzi sowę.
A szary popiół z kominka zbiera
potem o meble się ociera
i wszystko kolor łapie szary
takie to kocur robi czary.
Jak traktor oba koty mruczą
jak być szczęśliwym innych uczą
piórkiem się bawią, piłką, kłębuszkiem
drapane lubią być za uszkiem.
Na parapecie złowią muchę
potem się wepchną na poduchę
okręcą w koło parę razy
i pełne błogiej są ekstazy.
Wszyscy je głaszczą, znoszą łakocie
fajnie jest siedzieć przy takim kocie
więc ciągną tłumy na Wajdeloty
bo tam mieszkają magiczne koty.
Ulica Wajdeloty w Gdańsku
Ulica Wajdeloty – ulica w Gdańsku, w najstarszej części Wrzeszcza Dolnego z zachowaną obustronną zabudową z końca XIX wieku. W ciągu ulicy znajdują się mieszczańskie, eklektyczne kamienice. Przy ulicy znajduje się również dworek (dwór Kuźniczki) z czasów przednapoleońskich, jeden z najstarszych budynków Wrzeszcza.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ulica_Wajdeloty_w_Gda%C5%84sku
Wajdelota
Wajdelota – nazwa wieszczków, niższych kapłanów, guślarzy, wróżbitów i bardów pogańskiej Litwy. Wyraz pochodzi od pruskiego słowa waidleimai – „czynimy gusła, wróżymy, czarujemy”. Wajdelota (Halban) występuje jako jeden z bohaterów powieści Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza.
Max Toeppen, powołując się na zapiski z XVI wieku Lucasa Dawida i Maletiusów: wajdelota, sygnot, czarownik – pośredniczą pomiędzy słabym człowiekiem a tajemniczymi siłami (w tym znaczeniu wajdelota to guślarz).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wajdelota
#Koty