Lupa irytuje natłokiem banału
Lupa irytuje natłokiem banału – O całkowicie nieudanej premierze “Imagine” Krystiana Lupy w Teatrze Powszechnym w Łodzi i Teatrze Powszechnym w Warszawie.
Pan Krystian uwierzył chyba sam w to, że jest guru polskiego teatru i przez ponad 6 godzin plecie bzdury swoim najnowszym scenicznym dziełem. I jak to napisała pani Justyna Kozłowska w swojej recenzji “Lupa irytuje natłokiem banału”.
Oszczędzę wam cytowania całego tekstu, który mozolnie opisuje te bzdety i ograniczę się do opublikowania najważniejszych wniosków, ale dla wytrwałych cały artykuł jest do przeczytania tutaj:
https://teatrologia.pl/recenzje/justyna-kozlowska-nowa-ewangelia-wsrod-mruczanek/?fbclid=IwAR1JiDSuZf_nFJOazaJOqPIy_TP6Sw3lAd7YXC4us_UCVcE3pZRUpkLVYl0
Lupa irytuje natłokiem banału
NOWA EWANGELIA WŚRÓD MRUCZANEK
Imagine, reżyseria Krystian Lupa, koprodukcja Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie oraz Teatru Powszechnego w Łodzi.
Tak, jak Factory 2 była „zbiorową fantazją inspirowaną twórczością Warhola”, w której spotyka się artystyczna komuna, tak Imagine w jakiejś mierze odnosi się do legendy Antonina Artauda i do tego samego pomysłu – spotkania postaci hipisowskiej popkultury. Pierwsza część nowego spektaklu Krystiana Lupy rozgrywa się w podobnej przestrzeni…
…W części drugiej niemiłosiernie nużą, choć trzeba przyznać, że czasem reżyser pozwala na oddech, jak wtedy, gdy na scenę wprowadza kosmitów. Przegadanie i powtarzalność myśli jest podstawową wadą tej części spektaklu.
W Imagine Lupa znowu przewidział dla siebie rolę suflera i prowokatora. Słyszymy jego głos dochodzący gdzieś z boku widowni. Czasem jego wypowiedzi, a właściwie podpowiedzi, są komicznym, ironicznym komentarzem. Nierzadko wypowiadane słowa brzmią jednak jak mruczanki, które trudno zrozumieć. Głos, a właściwie nad-głos, wtrąca się w słowa aktorów, podpowiada, naprowadza ich na właściwy trop, narzuca im myśli. Jest trochę jak przywódca sekty, guru, pilnujący, by aktorzy-marionetki zbyt daleko nie oddalili się od założonej idei…
…Ponadsześciogodzinny spektakl, choć atrakcyjny w zamyśle części pierwszej, jako całość irytuje natłokiem banału. Ze sceny padają zgrane quasi polityczne mądrości: Jarosław Kaczyński to Władimir Putin, Polska jest właściwie pozbawiona rządu, papież Franciszek zaś zły. Przywiązany do starej idei New Age Lupa z jednej strony dystansuje się od „marzycieli”, o których opowiada, z drugiej jednak marzy o „przeistoczeniu człowieczeństwa” – jak pisze w swym dzienniku, którego fragmenty tradycyjnie przedrukowane są w programie: „czy da się wygenerować drugą falę – przemianę religijną społeczności ludzkiej bez wiary w osobniczą nieśmiertelność?”. Nie bez przyczyny w programie znajdziemy więc esej Piotra Augustyniaka, autora książki Jezus Niechrystus z 2021 roku. Augustyniak opisuje w książce swoje kilka lat spędzonych w zakonie i apostazję. Prezentuje własną koncepcję wolności, w której głównym wyznacznikiem jest bycie poza chrześcijaństwem, które definiuje jako zniewolenie. Odrzuca Chrystusa i jego zmartwychwstanie, ale zgadza się na istnienie Jezusa wzywającego do jednostkowej wolności nieuwikłanej w instytucjonalizm. Augustyniak także w eseju do programu spektaklu zestawia Jezusa z Lennonem, widząc w nich ten sam potencjał, impuls, marzenie o czystym świecie. W programie pisze: „Imagine jest czymś na kształt nowej Ewangelii, w której wyraziła się wiara całego pokolenia”, „Lennon stał się dla mnie jednym z najważniejszych kluczy do Jezusa”. W ten sam sposób Lupa snuje swoje rozważania na temat dobrych mocy zawartych w micie Lennona, na temat zła i jego pochodzenia. Za podsumowanie tych teatralno-filozoficznych rozważań niech posłuży fragment wypowiedzi reżysera z wywiadu udzielonego tuż przed premierą Imagine („Gazeta Wyborcza” z 22 kwietnia 2022): „Przez jakiś czas karmiliśmy się też takim fake newsem, że Zełenski śpiewa Imagine. Nagranie krążyło w mediach społecznościowych. To było niezwykle wzruszające i bardzo byliśmy wszyscy zawiedzeni, kiedy się okazało, że to nieprawda”. Cóż, jakoś trudno sobie wyobrazić, że po rzezi w Buczy i Mariupolu prezydent Ukrainy śpiewa swoim ukraińskim żołnierzom walczącym o niepodległość swej ojczyzny: „Imagine there`s no countries / It isn`t hard to do / Nothing to kill or die for”.
Imagine. Autor: Krystian Lupa i kreacja zbiorowa aktorów; reżyseria i scenografia: Krystian Lupa; muzyka: Bogumił Misala; kostiumy: Piotr Skiba; wideo: Joanna Kakitek i Natan Berkowicz. Koprodukcja Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie i Teatru Powszechnego w Łodzi. Premiera 23 kwietnia 2022 w Łodzi i 7 maja 2022 w Warszawie.
Justyna Kozłowska
#KrystianLupa