Byłem ofiarą mobbingu w AST
Byłem Ofiarą Mobbingu w AST – Mój kolega, aktor, Artur Gotz, zdecydował się po 15 latach przerwać milczenie i opowiedzieć o tym, co go spotkało w szkole aktorskiej we Wrocławiu.
Artur po 15 latach w końcu mówi stop! Już się nie boi powiedzieć prawdę! Mówi: Byłem Ofiarą Mobbingu w AST we Wrocławiu!
BYŁEM OFIARĄ MOBBINGU W AST WE WROCŁAWIU !!!!
W związku z pojawiającymi się newsami na temat mobbingu w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu i Szkole Filmowej w Łodzi chciałem opowiedzieć swoją historię związaną ze szkołą wrocławską.
W przypadku techniki wokalnej miałem szczęście, że nie miałem zajęć z Panią, o której jest teraz głośno. Ale już w 2002 roku to była tajemnica Poliszynela i wielokrotnie widziałem zapłakanych studentów na korytarzu. Co tam się działo? Nie wiem i nie oceniam. Ale ani wtedy, ani później nikt z tym nic nie zrobił, jak zresztą z wieloma innymi sprawami, na które NIKT nie reagował!
Moja sytuacja mobbingowa została zamieciona pod dywan i też musiałem iść z kwiatami przepraszać.
Wcześniej przy całym roku i pracownikach szkoły usłyszałem personalne docinki, a na finał tekst:
“Zamknij się! Jak ci się nie podoba to do widzenia ze szkoły! No! Wynocha ze szkoły. To moja szkoła. Ja tu rządzę!”.
Niestety wtedy zagotowało się wszystko we mnie, chciałem wyjść, ale miałem łzy w oczach, cały zespół miał spuszczone głowy, wcześniej jeden kolega również oberwał i popłakał się, a następnie zszedł ze sceny. Co te słowa miały oznaczać? Że to szkoła prywatna? Że rządzi tam zamordyzm jak w krajach totalitarnych? Że nie można się odezwać? Że jesteśmy niewolnikami?
Nie traktowano mnie jak partnera godnego rozmowy. Wyższość i władza tej pani na to nie pozwalała. Nie próbowała prowadzić dialogu, nie próbowała załagodzić konfliktu, ale go roznieciła, wylała na mnie cały swój jad i frustracje. Tak nie postępuje nauczyciel, tak nie postępuje pedagog, bo on odpowiada za młodych ludzi. Wtedy się postawiłem, ale nikt nie stanął za mną. Nikt z kolegów-studentów i pracowników szkoły, którzy byli świadkami. To oznacza, że ofiary zostają po prostu same!!!
Zafundowano mi kilka miesięcy piekła i straszenie różnymi konsekwencjami !!!
Polubownie zgodziłem się otrzymać upomnienie, nie miałem siły walczyć. Zrobiłem to, żeby zapomnieć o sprawie.
Starsza profesorka przyznała mi rację, ale skwitowała “Co wolno wojewodzie to nie tobie smrodzie”. Otóż wolno !!! Ale wśród grona pedagogicznego istniało przekonanie, że ludzi można upokarzać i student nie ma prawa podskakiwać.
Chciałem wtedy nagłośnić tę sprawę, ale nie miałem siły się w to bawić… Za dużo nerwów i stresu. Były inne czasy.
Minęło prawie 15 lat i przy okazji nagłaśniania tematów mobbingu w szkołach i teatrach przypominam siebie ten incydent, który bardzo boli.
Wtedy odebrano mi godność i prawo do obrony, do wyrażenia emocji i swojego zdania. Zrobiono to z premedytacją i wielką satysfakcją !!! Dziś jest czas, żeby zacząć o tym głośno mówić !!!
Już się nie boję !!!
Mam wielki żal do pedagogów ówczesnej PWST, że nikt nie zaproponował mediatora, ani konsultacji psychologicznej. Moje przesłuchanie zostało odbębnione. Z góry ustalono jaką karę powinienem ponieść. Straszono mnie, że konsekwencje mogą być bardziej poważne gdy dojdzie do komisji dyscyplinarnej. W związku z tym rzecznik dyscyplinarny miał związane ręce.
Ja mimo wszystko przeprosiłem kilka razy za to, że próbowałem się bronić. Moja reakcja była obroną, wyciem dzikiego zwierzęcia. Mnie nie przeprosił NIKT !!!
Cieszę się, że dziś młodzież jest asertywna i walczy o swoje, krzyczy!!!
Otwierajcie kolejne puszki Pandory !!!! To od nas zależy czy będziemy dalej godzili się na takie zachowania. I jeśli dalej będziemy milczeć to te osoby będą krzywdziły kolejnych młodych ludzi.
Wspieram wszystkie osoby, które odważyły się mówić o mobbingu głośno!
Ja też mówię STOP !!!! Już się nie boję !!!
Artur Gotz – absolwent PWST (obecnie AST) we Wrocławiu w 2006 roku
https://www.facebook.com/photo?fbid=269540211296074&set=a.259300728986689
#Metoo